تعیین الگوی کشت محصولات زراعی با تاکید بر سیاست کاهش مصرف کود و سم در استان مازندران: مطالعه موردی شهرستان بهشهر

کشاورزی همواره دارای ارتباط نزدیک تری نسبت به سایر بخش های اقتصاد با محیط زیست بوده است به طوری که از دیدگاه بسیاری از کارشناسان، زیر بنا و پایه اصلی فعالیت های تولیدی در بخش کشاورزی، محیط زیست می باشد. محیط زیست از یک سو تأمین کننده نهاده های اصلی مورد نیاز برای تولید محصولات کشاورزی همانند آب و خاک می باشد و از سوی دیگر پذیرای اثرات سوء فعالیت های تولیدی بخش کشاورزی ( جذب بسیاری از ضایعات حاصل از فرآیند تولید ) و به ویژه آلودگی آب و خاک به واسطه مصرف بی رویه نهاده های شیمیایی کود و سم می باشد. در همین راستا در این مطالعه سعی شده است اثرات سیاست کاهش کود و سم بر الگوی کشت محصولات زراعی در زیر بخش زراعت شهرستان بهشهر، استان مازندران مورد بررسی قرار گیرد. بدین منظور از روش برنامه ریزی ریاضی مثبت (pmp) استفاده شده است. در کل 8 سناریو مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از بررسی سناریوها نشان می دهد که در سیاست کاهش کود و سم سطح زیر کشت تمام محصولات زراعی کاهش می یابد، در سیاست کاهش مقدار آب به میزان 13 درصد، سطح زیر کشت محصولات آبی کاهش و سطح زیر کشت محصولات دیم تغییری نمی یابد و در سیاست کاهش مقدار آب به میزان 93/13 درصد سطح زیر کشت محصولات آبی کاهش و سطح زیر کشت محصولات ( گندم دیم، جو دیم و کلزا دیم) افزایش یافته است.